• Anasayfa
  • Favorilere Ekle
  • Site Haritası

İyotkokusu.com

Hoş geldiniz!

Edebiyat Köşesi
Saat
Hava Durumu
Döviz Bilgileri
AlışSatış
Dolar34.663034.8019
Euro36.413536.5594
Site Haritası

SUÇ VE CEZA

www.iyotkokusu.com/Kitap







Kitap adı: SUÇ VE CEZA
Yazarı: Fyodor Mihayloviç DOSTOYEVSKİ

Hazırlayan: Murat TEKİNEŞ



En hastalıklı kibirli ruhların bile kendini zamana ve doğru insana teslim ettiklerinde, iyileşme umutlarının her zaman varolduğunun, hiç bir suçun cezasız kalmadığının, en karanlık hatta kanıtsız ve tanıksız durumlarda bile işlenen cinayetlerin bir görgü tanığı olduğunun ve bu tanığın kişinin vicdanından başkası olmadığının destanıdır bu roman...

Pişman olmanın bile insan olmanın erdemlerinden biri olduğunun, en önemlisi yanlış inanç veya inançsızlığın kişinin beyninde zamanla saplantılı ve hastalıklı düşüncelerin oluşumuna yol açtığının destanıdır bu roman...

Kişinin kendi geleceği, rahatı, toplumun temizliği için refahı için, gerekirse gözünü bile kırpmadan gaddarca bir insanı öldürme hakkını kendisinde gördüğünün (görebildiğinin), en sefil durumlarda bile bir parça ahlak ve inanç kırıntısının insanın onurlu bir yaşam sürmesine yetebildiğinin destanıdır bu roman...

İnsanoğlunun hırslarının ve isteklerinin hiç bitmeyeceğinin, çok paranın, servetin ve ün'ün bile insanın ruhunu doyuramadığının da destansı anlatımıdır bu roman...

İnsanlar kendilerine göre bir inanç ve ahlak sistemi yaratabilir ve de uygulayabilirler belki ama kendilerine göre bir adalet ve yargılama sistemi oluşturamazlar!..Devlet'e ve toplum kurallarına rağmen herkes bunu uygulamaya kalkıştığında kaos kaçınılmaz olacaktır...Çünkü insan beyni, hastalıklı veya sağlıklı olan her düşünceyi üretebilecek bir mekanizmaya sahiptir ama bunları ayırma ve uygulama aşamasında acze düşebilir.

Kısacası; hiçbir suç cezasız kalamaz...kalamıyor da zaten...

KİTAPTAN ALINTI: Dunya, ağabeyine sımsıkı sarıldı. Kolları arasında onu sıkarak öperken: ''Acı çekmeyi kabul etmekle, işlediğin cinayeti yarı yarıya temizlemiş olmuyor musun?'' dedi.
Raskolnikov, birdenbire öfkeyle köpürerek bağırdı:

''Cinayet mi? Ne cinayeti? Fakir fukara'nın kanını emen katili, zamanında işlemiş olduğu kırk günahı affedilen, kimseye yararı olmayan tefeci bir kocakarıyı, iğrenç, zararlı bir biti öldürmem cinayet mi sayılır?..Bunu düşünmüyorum, onu temizlemeyi de aklımdan geçirmiyorum. Hem ne oluyor, önüne gelen herkes 'cinayet! cinayet!' diye başıma kakıyor!

Şimdi, bu gereksiz utancı çekmeye karar verdikten sonradır ki, korkaklığımın, yüreksizliğimin bütün anlamsızlığını ancak şimdi görüyorum. Düpedüz alçaklığımdan, beceriksizliğimden belki de, şu...Porfiri'nin teklif ettiği yasadan yararlanmayı düşündüğümden teslim olmaya karar verdim.''


Bordo Siyah klasik yayınlar (iki cilt)

22/03/2015

Yorumlar - Yorum Yaz